Επιστολή από το SoAiS προς την κυβέρνηση της Σκωτίας

Ο Πρώτος Υπουργός
Η κυβέρνηση της Σκωτίας
Το σπίτι του Αγίου Ανδρέα
Regent Road
Εδιμβούργο
EH1 3DG
[email protected]

2/10/2023

Αγαπητέ Πρωθυπουργέ,

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι έρχονται περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και πόσο δύσκολο είναι να «ισορροπήσουν τα βιβλία» και να δώσουν προτεραιότητα στις υπηρεσίες. Ωστόσο, εμείς, ως Εταιρεία Συγγραφέων στη Σκωτία, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να εκφράσουμε την υποστήριξή μας στις βιβλιοθήκες μας και να εκφράσουμε την απογοήτευσή μας για την απειλή περικοπών σε αυτόν τον πολύτιμο πόρο για τον λαό της Σκωτίας.

Οι περικοπές στην εκπαίδευση, τους μισθούς, τη θέρμανση και την υγεία είναι όλα συγκινησιακά θέματα. Τα βιβλία και οι βιβλιοθήκες υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί να θεωρηθούν πολυτέλεια, όπως και σχεδόν οτιδήποτε δημιουργικό σε τέτοιες στιγμές.

Οι βιβλιοθήκες τρέφουν την ψυχή. Η δωρεάν πρόσβαση στη λογοτεχνία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν και να επιβιώσουν από φρικτές καταστάσεις. Ακόμα και τώρα στα πιο φτωχά μέρη, σε χώρες που έχουν υποστεί πόλεμο, σε απίστευτες κακουχίες και μέσα σε καταστολή, οι άνθρωποι γράφουν, οι άνθρωποι δημιουργούν και οι άνθρωποι αναζητούν τη δημιουργικότητα των άλλων για να επιβιώσουν από την καταπίεση και τις διώξεις.

Οι βιβλιοθήκες ανοίγουν τα μυαλά. Οι συγγραφείς δίνουν μια ανθρώπινη φωνή σε γεγονότα του παρελθόντος που μας βοηθά να δούμε με διαφορετικά μάτια. Η κατανόησή μας για τη φρίκη του πολέμου θα ήταν πολύ λιγότερη χωρίς το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ ή τον γαελικό βάρδο από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Dòmhnall Ruadh Chòrùna ή, μάλιστα, τη Σκωτσέζα ποιήτρια Mary Symon.

Οι βιβλιοθήκες εκπαιδεύουν. Ο Andrew Carnegie αναγνώρισε ότι για να βγάλουν τους ανθρώπους από τη φτώχεια έπρεπε να μορφωθούν. Καταλάβαινε ότι οι φτωχοί που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να βάλουν ένα γεύμα στο τραπέζι ή κάρβουνο στη φωτιά τους χρειάζονται πρόσβαση σε δωρεάν βιβλία για να εκπαιδεύονται ώστε να μπορούν να δουν τον κόσμο πέρα ​​από τη ζωή τους. Τα άκρα της φτώχειας είναι ξανά μαζί μας σήμερα. Τι θα έλεγε ο Andrew Carnegie αν άκουγε για το κλείσιμο των βιβλιοθηκών που ίδρυσε και για τους βιβλιοθηκονόμους που έχασαν δουλειές; Τι θα έλεγε για την επένδυσή του σε ανθρώπους που θα απογυμνωθούν χωρίς να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν βιβλία και συμβουλές από ειδικούς;

Οι βιβλιοθήκες παρέχουν κοινοτικούς κόμβους. Βλέπω οικογένειες να μπαίνουν σε βιβλιοθήκες, να κοιτάζουν βιβλία, να διαβάζουν, να βγάζουν φαγητό και φιάλες και να μένουν εκεί όλη την ημέρα. Έχω δει τους ηλικιωμένους να συναντώνται εκεί όπου κάποτε θα πήγαιναν ο ένας σε σπίτια ή καφετέριες. Οι παρούσες συνθήκες δεν επιτρέπουν σε αυτές τις ομάδες να ξοδέψουν αυτές τις λίγες λίρες σε ένα ζεστό ρόφημα ή να ζεστάνουν τα σπίτια τους. Πολλές βιβλιοθήκες έχουν προγράμματα κοινωνικοποίησης για τους ηλικιωμένους, μια ουσιαστική σανίδα σωτηρίας που βοηθά στη διατήρηση των γνωστικών τους ικανοτήτων και λειτουργεί ως έλεγχος ευημερίας για άτομα που ζουν μόνοι ή σπάνια φεύγουν από το σπίτι.

Οι βιβλιοθήκες βοηθούν την κυβέρνηση και τα συμβούλια να επιτύχουν τους στόχους τους με πολλούς τρόπους. Είναι δωρεάν στο σημείο πρόσβασης. Βοηθούν στην εκπαίδευση, κάνουν καλό στο περιβάλλον καθώς τα βιβλία δανείζονται επανειλημμένα. Μπορούν να κρατήσουν τους ανθρώπους μας ζεστούς και ασφαλείς όταν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να θερμάνουν τα σπίτια τους. Μπορούν να παρέχουν πηγές πληροφοριών και πρόσβαση στο Διαδίκτυο για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν υπολογιστές. Παρέχουν κοινοτικούς κόμβους όπου οι άνθρωποι μπορούν να συγκεντρωθούν δωρεάν. Αποτελούν θετική πηγή ευεξίας και έτσι μειώνουν την επιβάρυνση του NHS.

Σε καιρούς όπως αυτές οι βιβλιοθήκες δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Είναι ένα ασφαλές σπίτι, ένας τόπος συνάντησης, ένας τόπος όπου μπορεί να ενθαρρυνθεί η φαντασία, όπου λαμβάνει χώρα η μάθηση, ένας καταπράσινος χώρος, ένας κοινόχρηστος χώρος, ένας πλούτος πλούτου δωρεάν για όλους. Είναι, με λίγα λόγια, ένα μέρος που χρειάζεται προστασία για αυτή τη γενιά και για τις επόμενες γενιές.
Για να αναφέρω τον συγγραφέα και ραδιοτηλεοπτικό φορέα Damian Barr:

Όταν κλείνουμε τις βιβλιοθήκες κλείνουμε τις πόρτες στο μέλλον. Λέμε στα παιδιά: «Μείνετε εκεί που είστε, όχι άλλο». … Ο καθένας αξίζει την ευκαιρία – να συνδεθεί με την κοινότητά του, να απολαύσει τους κόσμους μέσα στα βιβλία, να πει και, αν θέλει, να αλλάξει τη δική του ιστορία. Κάθε βιβλιοθήκη –και κάθε βιβλιοθηκάριος– είναι απαραίτητη.

Καλούμε την κυβέρνηση της Σκωτίας και τα Περιφερειακά Συμβούλια της Σκωτίας:
– να αυξήσει και να περιορίσει τη χρηματοδότηση για υπηρεσίες βιβλιοθήκης.
– να παρέχει μια ολοκληρωμένη και αποτελεσματική υπηρεσία βιβλιοθήκης που επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση σε φυσικά βιβλία σε έναν ασφαλή, άνετο, άνετο και προσβάσιμο χώρο που είναι ανοιχτός για τους χρήστες της βιβλιοθήκης τακτικά, συμπεριλαμβανομένων των Σαββατοκύριακων και των βραδινών.
– για να διασφαλιστεί ότι μια τέτοια υπηρεσία βιβλιοθήκης θα πρέπει να διαχειρίζεται και να επιμελείται από επαγγελματικά εκπαιδευμένο προσωπικό.

Θα θέλαμε να δούμε μια δέσμευση από την κυβέρνηση και τα συμβούλια της Σκωτίας να παράσχουν χρηματοδότηση και μια ισχυρή στρατηγική για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Με εκτίμηση
Κέιτι Χάτον
Γραμματέας/Γραμματέας
Η Επιτροπή της Εταιρείας Συγγραφέων στη Σκωτία
[email protected]

Κοιν
John Swinney MSP, Αναπληρωτής Πρώτος Υπουργός
ΚΟΣΛΑ
ΣΧΕΔΙΑ
CILIPS
Scottish Book Trust
LAS